அன்பளிப்பு: கணவரின் உத்தியோக உயர்வுக்கு… 004

“காலம் மாறிப்போச்சுடா.. இந்த காலத்துல அதெல்லாம் வேலைக்கு ஆகாது.. ரேஸ்ல எப்படி ஜெயிக்கிறதுன்னு அவனவனும் ரூம் போட்டு யோசிக்கிறான்.. என்னென்னமோ பண்ணிக்கிட்டு இருக்கான்..”

“அதான் நான் இன்னைலேந்தே லீவ் போட்டுடலாம்னு இருக்கேன்.. நாளைக்கு அவன் எப்படி போறான்னு பாக்கறேன்..?” கணவரின் குரலில் மெல்லிய கோவம்.. வெறுப்பு தலைகாட்டியது..



“வேணாம்ங்க.. அப்படி யாரோடவும் போட்டி போட்டு எதுவும் பண்ண வேணாம்.. அவருக்கு அதான் சரின்னு பட்டா அதையே பண்ணிக்கட்டும்.. யார் என்ன வேணும்னாலும் சொல்லிக்கட்டும் நீங்க உங்க வேலையை மட்டும் பாருங்க.. வேணும்னா கொஞ்சம் லேட்டா போங்க.. அவர் புரிஞ்சிப்பார்..”

“லீவ் சொல்லிட்டேனேடா..?”

“இதுவே மத்த நேரமா இருந்தா சந்தோஷப்பட்டிருப்பேன்.. ஆனா இப்ப என்னமோ மனசுக்கு ஒப்பல.. சங்கடமா இருக்கு.. இந்த மூட்ல வெளில எங்க போனாலும் நல்லா இருக்காது..”

“சோ.. ஆபீசுக்கு போயே ஆகணுங்கறியாடா செல்லம்..?” கணவர் கெஞ்சலாய் பரிதாபமாய் கேட்க..

கணவரின் மூக்கோடு மூக்கை உரசி.. என் அம்மாஞ்சி புருஷனுக்கு எல்லாமே நான்தான் சொல்லணுமாக்கும்..? ம்ம்..”-ன்னு சிணுங்கலாய் முனகி.. என் உதடுகளோடு உரசிய அவருதடுகளை மென்மையாய் கவ்வி சப்பி விடுவித்து..

“ஆமாங்க.. அதான் நல்லது.. உங்களுக்குன்னு ஒரு மரியாதை இருக்கு அதை கெடுத்துக்காதீங்க.. ஆபீசுக்கு போனாதான் உங்க இந்த கவலை கொஞ்சமாவது குறையும்.. வீட்லேயே மோட்டுவளையை பாத்துகிட்டு படுத்து கிடந்தா அதே சிந்தனையாதான் இருக்கும்..”

சில நொடிகள் என் விழிகளை ஆழமாய் ஊடுருவி.. “என் செல்லாம்னா செல்லம்தான்.. செல்லம் சொன்னா சரியாத்தான் இருக்கும்..”-ன்னு கிசுகிசுத்து என்னுதடுகளை ஆவேசமாய் கவ்வி சப்ப..

காலை முதல் என் மனதை ஆக்கிரமித்திருந்த சோகம்.. இறுக்கம் காணாமல் போக.. ஒருக்களித்த நிலையிலேயே அவருடலை அணைத்து நானும் என் பங்கிற்கு ஆவேசமாய் அவருதடுகளை கவ்வி சப்பி நாக்கையும் விட்டு வைக்காமல் இழுத்து சப்ப..

எங்கள் ஆவேசம் நொடிகளைக் கடந்து நிமிடங்களை தொட.. பெட்ரூமிலிருந்து வெளியான விஜியின் குரல் எங்கள் ஆவேசத்தை கட்டுக்குள் கொண்டு வந்தது..

“தோ.. உங்க பொண்ணு குரல் கொடுத்துட்டா.. நான் அவளை கவனிக்கிறேன்.. நீங்க போய் குளிச்சிட்டு வாங்க..”-ன்னு சொல்லி எழுந்து.. கடையிதழில் வழிந்த எச்சிலை புறங்கையால் துடைத்தபடி பெட்ரூமுக்குள்  நுழைந்தேன்.. 

பெட்ரூமுக்குள் நுழைந்து.. குரல் கொடுத்து சிணுங்கிய விஜியை தூக்கி.. “இப்பல்லாம் உங்கப்பாவுக்கு பொண்டாட்டியை கண்டுக்கறதுக்கு நேரமே கிடைக்கல.. ரொம்ப நாளைக்கு அப்பறமா இன்னைக்குத்தான் ஒங்கப்பாவுக்கு உங்கம்மா ஞாபகமே வந்திருக்கு அது ஒனக்கு பொறுக்கலையா..?”

என் முக அசைவை.. உதட்டசைவை.. பார்த்த விஜி நான் அவளுடன் கொஞ்சுவதாக நினைத்து பொக்கை வாய் திறந்து சிரிக்க..

“அடியேய்.. இங்க ஒருத்தி பொறாமைல பொலம்பிகிட்டு இருக்கேன்.. நீ சிரிக்கிறியா..? ம்ம்..”-ன்னு கொஞ்சி அவளின் சூத்தாம்பட்டையில் செல்லமாய் தட்டி.. அழகு விஜியின் கன்னத்தில் ஆசையாய் முத்தமிட்டு.. அவளின் ஈர உடைகளை மாற்றி.. உடலை துடைத்துவிட்டு பால் கொடுக்க ஆரம்பிக்க..

பெட்ரூமுக்குள் வந்த கணவர் என்னருகே அமர்ந்து.. விஜி பால் குடிக்கும் அழகை விழிகளால் வருடியபடியே..

“அப்போ நான் ஆபீசுக்கு போயே ஆகணுமாடா..?” மீண்டும் ஆரம்பிக்க..

கணவரின் முகத்தை ஏறிட்டு.. அவர் விழிகள்.. கனத்து சரிந்த வலது முலையை.. விஜி முலைக்காம்பை கவ்வி சப்பு அழகையே வெறித்தபடி இருப்பதை உணர்ந்து.. அவர் உணராத வகையில்.. வலது முலையை பெயரளவிற்கு மறைத்திருந்த ஜாக்கட்டை நகர்த்தி.. கணவரின் விழிகளுக்கு முலை திரட்சியை முழுமையாய் விருந்தாக்கியபடியே..

“போறது நல்லதுன்னு எனக்கு தோணறது.. அப்பறம் உங்க இஷ்டம்.. நீங்க வீட்ல இருந்தாலும் எங்களுக்கு சந்தோஷம்தான்.. ரொம்ப நாளாச்சு..”-ன்னு ஜாடையாய் உறவின் இடைவெளியை சுட்டிக்காட்ட..

சில நொடிகள் ஏதோ யோசித்த கணவர்.. அப்பொழுதுதான் நான் சொன்னதன் பொருள் புரிந்தவராக.. என்னை மெல்ல அவருடலோடு அணைத்து.. விஜியின் தலையை.. கன்னத்தை தடவிக்கொடுத்தது.. பட்டும் படாமலும்.. விஜியின் உறிஞ்சலுக்கு இடையூறு இல்லாத வகையில்.. பிதுங்கிப் படர்ந்த முலை திரட்சியை மென்மையாய் வருடியபடி..

“ஆமால்ல.. ரொம்ப நாள் ஆயிடுச்சி.. எல்லாம் அவனாலதான்.. இப்பல்லாம் என் செல்லத்தை கொஞ்சறதுக்குகூட அவன்கிட்ட பர்மிஷன் வாங்கற அளவுக்கு என்னை கொண்டுவந்துட்டான்.. பிரஷர்.. டென்சன்.. பிரஷர்.. டென்சன்.. மனுஷனை மூட் அவுட்டாக்கிதான் வீட்டுக்கே அனுப்பறேன்.. அதுக்குதான்.. அவனை கொஞ்சம் காய விடணும்னுதான் லீவு போடலாம்னு பாத்தேன்.. ஆனா நீ வேணாங்கிற..”

“ச்சீய்.. ஸ்ஸ்.. ம்ம்.. ஹா..ஹா..” முலை மீதான கணவரின் விரல் வருடலில் சிலிர்த்து சிணுங்கி முனகியபடி.. விஜியின் கன்னத்தை வருடிக்கொடுத்து..

“பாத்தியா நான் சொன்னது சரியாய் போச்சா..? உங்கப்பாவுக்கு இப்பதான் நாமெல்லாம் வீட்ல இருக்கோம்ங்கிறதே ஞாபகத்துக்கு வருது..”

“அவரை பழிவாங்கத்தான் லீவு போடறீங்கன்னா.. அப்போ நாம எப்படீங்க சந்தோஷமா இருக்க முடியும்..? எங்க போனாலும்.. என்ன பண்ணாலும் அவர் ஞாபகமாவேல்ல இருக்கும்.. சோ இன்னைக்கு ஆபீஸ் போயிட்டு.. பொண்டாட்டி பிள்ளைகளோட என்ஜாய் பண்றதுக்காகவே ஒரு நாள்.. ஒரே ஒரு நாள் போட்டாக்கூட போதும்.. அப்பதான் நாம சந்தோஷமா இருக்க முடியும்..”

சில நொடிகள் ஏதோ யோசித்த கணவர்.. “ஆமாம்ல.. ரொம்ப நாள் ஆச்சே.. இன்னைக்கு என் செல்லத்தோட சந்தோஷமா இருக்கலாம்னு பாத்தேன்.. நீ சொல்றதை பாத்தா.. அப்பகூட அவன் ஞாபகமாவேதான் இருக்கும்.. அதுவும் சரிதான்..”-ன்னு கிசுகிசுத்து..

“அப்போ இன்னைக்கு வேணாமா..?”-ன்னு பாவமான முக பாவனையில் கேட்க.. அதே நேரம் அவர் கை  விரல்கள்.. வலது முலையின் முழு சதை திரட்சியை பரவலாய் வருடிக்கொண்டிருக்க..

“ச்சீய்.. ஸ்ஸ்.. ம்ம்.. ஹா..ஹா.. என்ன கேள்வி இது..? ம்ம்.. என்னைக்காவது.. எப்பவாவது வேணாம்னு சொல்லியிருக்கேனா..? ம்ம்.. ஆனா இன்னைக்கு.. இந்த மூட்ல வேணாமே.. இப்ப உங்க மனசு பூராவும் அவர் ஞாபகமாவே இருக்கு.. அதோட வேணாமே.. எனக்கும் ஒரு மாதிரி இருக்கும்.. ரெண்டு பேருக்குமே சந்தோஷமா இருக்காது..”

சில நொடிகள் தனக்குள் ஏதோ யோசித்த கணவர்.. என் விழிகளை ஆழமாய் ஊடுருவி.. “நீ சொல்றது சரிதான்.. அவனைப்பத்தி பேசிப் பேசி.. காலையிலேயே உன் மூடையும் கெடுத்துட்டேன்.. என்னை மாதிரியே உன் மனசுலேயும் இப்ப அவன்தான் இருக்கான்.. இந்த மூட்ல பண்ணா.. உனக்கும் அவன் பண்ற மாதிரியே இருக்கும்தான்.. வேணாம்.. இன்னைக்கு வேணாம்..”-ன்னு கிசுகிசுத்து என்னை பதில் சொல்ல விடாது என்னுதடுகளை ஆவேசமாய் கவ்வி சப்ப..

“ச்சீய்.. ம்ம்..ஹா..ஹா..” கணவரின் வாய்க்குள் சிணுங்கலாய் முனகியபடியே கணவருக்கு என் கீழுதட்டை சப்பக் கொடுத்து நானும் அவரின் மேலுதட்டை கவ்வி சப்ப..

உள்ளுக்குள்.. ‘கடவுளே..!! என்ன சொல்றார்..? புரிஞ்சிதான் பேசறாரா..? இல்ல புரியாம பேசறாரா..? 'உனக்கும் அவன் பண்ற மாதிரியே இருக்கும்னா என்ன அர்த்தம்..? அப்போ என்னமோ பெருசா சாரியெல்லாம் சொன்னார்..? எல்லாம் சும்மாவா..?’

கணவரின் உதட்டை சப்பியபடியே எனக்குள் குழம்ப.. என்னையும் அறியாமல் கண்முன் ஷர்மாவின் முகம் நிழலாட.. காஞ்சிபுரத்தில் அவருடனான நெருக்கமும் உரசலும் மனம் முழுவதும் வியாபிக்க..

ஒரு நொடி.. அவரே.. ஷர்மாவே என் உதடுகளை கவ்வி சப்புவது போன்ற உணர்வு எனக்குள் பரவ.. உடல் சிலிர்த்து துடிக்க.. கணவர் உதடுகளுடனான என் ஆவேசம் அதிகரித்தது..

“ஸ்ஸ்ஸ்.. ஆ..ஆ.. டேய்.. என்னடா கடிக்கிற..? ரொம்ப நாளா கண்டுக்கலைன்னு எம்மேல அவ்வளவு கோவமா..? ம்ம்..” என் உதடுகளை விடுவித்து.. கடிபட்ட மேலுதட்டை தடவியபடியே பாவமாய் கேட்க..

என் தவறு எனக்கு உறைக்க.. உணர்வுகள் கட்டுக்குள் வர.. உதட்டை சுழித்து கணவருக்கு பழிப்பு காட்டி.. “இதோட விட்டேன்னு சந்தோஷப்படுங்க.. விஜி பால் குடிச்சிகிட்டு இருக்கா.. இல்லன்னா.. நீங்க சொன்னதுக்கு.. நான் என்ன பண்ணியிருப்பேன்.. வேற எங்க கடிச்சிருப்பேன்னு எனக்கே தெரியாது..?”

“நான் சொன்னதுக்கா..? அப்படி என்னடா சொன்னேன்..? தப்பா எதுவுமே சொல்லலையே..?”

“தப்பா எதுவும் சொல்லலையா..? வேணாங்க.. காலையிலேயே மூடை கெடுக்காம ஆபீசுக்கு கிளம்புங்க..” குரலில் சற்றே கடுமை எட்டிப் பார்க்க..

கணவர் இன்னமும் தலையை சொறிந்தபடி.. என் விழிகளை பாவமாய் ஊடுருவி.. “தப்பா எதுவுமே சொன்ன மாதிரி தெரியலையேடா..? என்னடா சொன்னேன்..?”

கணவருக்கு பதில் சொல்லாமல்.. முலையை மாற்றி விஜிக்கு பால் கொடுத்தபடி.. “வேணாங்க.. வர வர உங்க போக்கே சரியில்ல.. எதுவும் நல்லதுக்கில்ல.. அவ்வளவுதான் சொல்லுவேன்..”

“நல்லாத்தானேடா இருந்த.. திடீர்னு என்ன ஆச்சு ஒனக்கு..? ம்ம்.. அதான் காலையிலேயே சாரி சொல்லிட்டேனேடா..? இன்னமும் நீ அதையே நினைச்சுகிட்டு இருக்கியா..?”