அன்பளிப்பு: கணவரின் உத்தியோக உயர்வுக்கு… 002

சான்ஸ் கிடைக்கறப்பல்லாம்.. மிஸ் பண்ணாம.. ஆபீஸ் வேலை மட்டும்னு இல்லாம.. ஷர்மாவோட வேலைகளை இழுத்து போட்டு செய்வது.. டின்னருக்கு ஷர்மாவை வீட்டுக்கு கூட்டிகிட்டு வருவது.. ஹோட்டலுக்கு போய் சாப்பிடறது-ன்னு பல வகையிலும் ஷர்மாவ இம்ப்ரஸ் பண்ணிக்கிட்டு இருந்தார்..

பச்சையா சொல்லணும்னா.. ஷர்மாவோட பார்வைய என் பக்கம் திருப்ப ரொம்பவே முயற்சித்துக்கொண்டிருந்தார்..







அது எனக்கு ஓரளவு புரிந்தே இருந்தாலும்.. வெறுப்பை வெளிக்காட்டாமல் முடிஞ்ச அளவு டீசன்ட்டா.. ரொம்பவும் நெருங்காம.. அதிகம் பேசாம.. பழகிட்டு இருந்தேன்.. இந்த சூழ்நிலைலதான் ஒரு நாள் ஷர்மா மும்பைல இருக்கிற அவர் மனைவிக்கு பட்டு புடவை வாங்கனும்னு என் கணவரிடம் கேட்க..

இவரும் சந்தோஷமா காஞ்சிபுரத்துல இருக்கிற இவரோட ஃப்ரெண்டுகிட்ட சொல்லி என்னையும் கூட்டிகிட்டு போய்.. எங்க ப்ரசண்டா ஒரு புடவையும்.. அவரோட செலவுல 2 புடவையும் எடுத்துக்கிட்டு வந்தோம்..

கணவர் எங்களுடன் வந்திருந்தாலும்.. பெரும்பாலான நேரங்களில் எங்கள் இருவரையும் தனித்தே விட்டு சென்றது.. எப்படியாவது எங்களுக்குள்ள ஒருவித நெருக்கம் வராதான்னு எதிர்பார்த்துதான் என்பது எனக்கு புரிந்தது..

‘கணவர் எதிர்பார்த்தது போலவே ஷர்மாவின் பார்வை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக என் பக்கம் திரும்பி இருந்தது.. அதை இருவருமே உணர்ந்தோம்.. கணவர் அருகில் இருக்கும்போது சற்று இடைவெளி விட்டும்.. கணவர் அருகில் இல்லாத நேரங்களில் நெருக்கமாய் உடலோடு உடல் உரசும்படி அவர் (ஷர்மா) நடந்துகொண்டது என்னை ரொம்பவே சங்கடப்படுத்த.. அந்த சங்கடத்தை தவிர்க்க விரும்பி சற்றே விலக முயற்சிக்க..

என் சங்கடத்தை உணர்ந்த கணவர்.. "என்னடா..? ஏண்டா ஒரு மாதிரி இருக்க..? ஒன்னும் இல்லடா.. சகஜமா இரு.. மனுஷன் தப்பா நெனைச்சுக்கப் போறாரு.."-ன்னு சொல்லி என் சங்கடத்தை தர்ம சங்கடத்திற்கு மாற்றிக்கொண்டிருந்தார்..

கணவரின் அந்த செய்கை.. ‘இப்பத்தான் மனுஷன ஒரு வழிக்கு கொண்டு வந்து இருக்கேன்.. எல்லாத்தையும் கெடுத்துடாத.. அட்ஜஸ்ட் பண்ணி நடந்துக்கோ.. எல்லாம் நம்ம நல்லதுக்குத்தான்..’-ன்னு ஜாடையாய் சொல்வதுபோல எங்கள் நெருக்கம் குறையாமல் பார்த்துக் கொண்டார்..

கணவரின் அந்த செய்கை.. என்னை ஷர்மாவோட அனுசரிச்சி போடின்னு நேரா சொல்லாம மறைமுகமா சொன்ன மாதிரியே இருந்தது..

காஞ்சிபுரம் போயிட்டு வந்த பிறகுதான்.. இதுவரை நான் பார்த்திராக இவரின் மறு பக்கம்.. எனக்கு தெரிய ஆரம்பித்தது..

இவரோட விபரீத ஆசை மெல்ல மெல்ல வெளிவந்தது.. எனது அருகாமையால்.. சர்மாவிடம் தெரிந்த மலர்ச்சி.. மாற்றம்.. இவரை.. அடுத்த கட்டத்துக்கு போக தூண்டியது..

என்னதான் டீசெண்டா டிஸ்டன்ஸ் மெய்ண்டைன் பண்ணினாலும்.. அந்த பயணம் முழுவதும் ஷர்மாவின் பார்வை என் உடல் முழுவதையும் நிர்வானமாய் தழுவியதை என்னால் உணர முடிந்தது..

என்னோட செலெக்ஷன் ரொம்ப அருமையா இருந்ததுன்னு சொல்லி அவர் மனைவிக்கு எடுத்த புடவையை மார்பில் முந்தானை மாதிரி போட சொல்லி புடவையோட என் மார்பை கிட்ட நின்னு ரசித்தது.. அந்த மாதிரி நேரங்களில் கொஞ்சம் நெருக்கமா நின்னுகிட்டு, மெல்ல மெல்ல என் உடலோடு உரசியது..

இப்படி பல சின்ன சின்ன சம்பவங்கள் நடந்தது.. தென் மதியம் ஹோட்டல்ல சாப்பிடும் போதும்.. அவருக்கு வச்ச ஸ்வீட்டை என்னோட இலையிலும்.. என் கணவர் ஃபீல் பண்ண கூடாதேன்னு அவர் இலைலேயும் வச்சது..

என் கணவர் கவனிக்காத.. எங்களின் அருகே இல்லாத நேரங்களில் என்னோட மெல்ல உரசுவதும்.. குழஞ்சு குழஞ்சு பேசறதுமாக இருந்தார்.. சிலநேரம் ஷர்மாவுடனான நெருக்கத்தை அவாய்ட் பண்ண விரும்பினாலும்.. எல்ல நேரமும் அவாய்ட் பண்ண முடியாமல் நான் தடுமாறியது நிதர்சனம்..

பட்.. அந்த மாதிரி நெருக்கமான நேரங்கள்.. எனக்குள் ஒரு கிளர்ச்சியையும்.. சலனத்தையும் உண்டு பண்ணியது.. மனசு கொஞ்சம் சபல பட்டதையும் உங்கிட்ட மறைக்க விரும்பல..

இவ்வளவு பெரிய மனுஷன்.. நல்ல லட்ச்சனமா ஹை போஸ்ட்ல இருக்கறவர்.. இப்படி நம்மகிட்ட வழியறத நினைச்சு எனக்கு கர்வமாவும் பெருமையாவும் இருந்துது.. அவரோட செய்கைகள் என்னை கொஞ்சம் கொஞ்சமா அவர் பக்கம் ஈர்ப்பதை என்னால உணர முடிஞ்சுது..

ஆனா அத வெளிப்படுத்திக்க விரும்பல.. கணவரோட நோக்கம் ஓரளவுக்கு புரிந்தே இருந்தாலும்.. அதை ஏத்துக்க அப்போ எனக்கு ரொம்பவே தயக்கம் இருந்ததுதான் உண்மை..

என்னோட இந்த தடுமாற்றத்தை.. சலனத்தை ஷர்மா தெளிவாய் புரிந்து கொண்டிருந்தார்.. லன்ச் டேபில்ல… அவர் கால் என் காலோட உரசியதையும், நான் கண்டுகாம அவர ஓரகண்ணால பாத்துகிட்டே சாப்பிட்டதையும் அவர் தனக்குள் சிரித்தபடி ரசித்துகொண்டிருந்தார்..

இந்த நிலைலதான்.. ஷர்மா என்கிட்ட பழகற விதத்தை வச்சி இவர் தயங்கி தயங்கி இந்த ப்ரோபோசலை வெளிப்படையா என்கிட்ட சொன்னார்.. கணவர் நேரிடையாக விஷயத்துக்கு வந்தது..

எதிபார்த்ததுதான் என்றாலும்.. மனதின் ஒரு மூலையில் சின்ன சந்தோசம் எட்டி பாத்தாலும்.. ஷர்மாவோட அந்த உறவை உடனே என்னால ஏத்துக்க முடியல..

நீண்ட விவாதங்கள்.. கணவரோட சமாதானங்கள்.. மெல்ல என் எதிர்ப்பை நீர்த்துப்போக செய்ய.. என் நிலையை வெளிப்படுத்தாமல்.. அமைதியாய் கணவரின் வார்த்தைகளுக்கு செவி சாய்க்க துவங்கினாலும்.. எனக்குள் பெரியதொரு போராட்டம் நடந்து கொண்டிருந்தது..

கணவருக்காக இதை செய்ய விரும்பினாலும் உடனே சம்மதிப்பது.. என் சபலத்தை வெளிப்படுத்தி விடுமோன்னு தயங்கி.. பிடிவாதமா நான் மறுத்தபடி இருக்க.. எனது பிடிவாதத்தை உண்மையென்று நம்பிய அவரும் என்னை தொடர்ந்து கட்டாயப் படுத்துவதை விட்டுவிட்டார்..

பட் ப்ரமோஷன் இவருக்கு கிடைக்காதுன்னு ரொம்ப அப்செட்டா இருந்தார். அவரோட டே-டு-டே அக்ட்டிவிட்டீஸ்ல பழைய வேகமும்.. ஈடுபடும்.. சுறு சுறுப்பும் இல்லை.. தன்னோட இத்தனை நாள் உழைப்பும், சாதனைகளும் வீணாகி போனதாக ரொம்ப ஃபீல் பண்ணினார்..

இந்த ப்ரமோஷன் இவருக்கு கிடைக்காமல் போகும் பட்சத்தில் வேலையை விட்டுவிடும் முடிவையும் எடுத்திருந்தார்.. அவரை எந்த வகையிலும் என்னால சமாதான படுத்த முடியல..

நாட்கள் இருக்கமாய் கடந்து கொண்டிருந்தன.. எங்களுக்கு இடையே இருந்த வழக்கமான கலகலப்பும் சந்தோஷமும் காணாமல்போய்.. எங்களுக்குள் ஒரு இறுக்கமான சூழ்நிலை நிலவியது.. இந்த நிலையில் ஒரு நாள்..

நான் இயல்பாய் வழக்கமான டிஃபன் வேலைகளை முடித்துவிட்டு.. ராஜுவை எழுப்பி அவனை ஸ்கூலுக்கு தயார் படுத்திக்கொண்டிருக்க..

வழக்கமாய் இந்த நேரம் எழுந்துகொள்ளும் கணவர் இன்னமும் படுக்கையை விட்டு எழாமல் தூங்கிக்கொண்டிருப்பது மனதை உறுத்தியது..

இருந்தாலும் அவருக்கு காபியை கொடுத்துவிட்டு.. அவரை சமாதானப்படுத்த முடியாமல் நேரமாவதை உணர்ந்து ராஜுவை தயார்படுத்தி ஸ்கூலில் விட்டுவிட்டு வந்தேன்..

வழி நெடுக கணவரின் இந்த சோக முகம் என்னை வதைத்துக்கொண்டே இருந்தது.. திருமணமான இந்த 2 வருடங்களில் இவர் இப்படி இருந்து நான் பார்த்ததே இல்லை..

காலையிலேயே.. ராஜு ஸ்கூலுக்கு போனதும் ரெண்டாவது கப் காப்பி கேட்டு கிச்சனுக்கு வந்து கிச்சனிலேயே காலை டிஃபனைகூட செய்ய விடாமல் சேட்டைகளை ஆரம்பித்துவிடுவார்..

அவரது சேட்டைகள் எனக்கு இடைஞ்சலாக இருந்தாலும் அவரின் சீண்டல்கள்.. உரசல்கள்.. வருடல்கள்.. முத்தங்கள்.. அணைப்பு எல்லாமே என்னை வேறொரு உலகிற்கு அழைத்து சென்றுவிடும்..

இவரோட வாழ்க்கை எப்படி இருக்குமோன்னு கல்யாணத்துக்கு முன்னால பயந்த நிலை மாறி.. வாழ்நாள் பூரா இவர் இப்படியே இருந்துட்டா உலகத்துலேயே நாமதான் அதி பாக்கியசாலின்ற கர்வம் தலைதூக்கும்..

சில நேரங்களில் காலையிலேயே.. நான் வேலை செய்துகொண்டிருக்க.. அவர்பாட்டுக்கு என்னை குனிய வைத்து அவரது வேலையை முடிப்பது வழக்கம்.. காலையிலேயே ஒரு ரவுண்டு முடிச்சிட்டுதான் குளிக்கவே போவார்..

அப்படி மார்னிங் ஷோ இல்லாத நாட்களில்.. அவர் குளித்துவிட்டு வந்த பிறகு நான் அவரை சந்தோஷப்படுத்தி (அவருக்கு ஊம்பிவிட்டு..) அனுப்பி வைப்பதும் உண்டு.. அப்படிப்பட்ட எங்கள் வாழ்க்கையில் இந்த ப்ரோமோஷன் ஒரு சிறிய இடைவெளியை உண்டாக்கியது என்றுதான் சொல்ல வேண்டும்..

‘கடவுளே..!! இப்ப நான் என்ன பண்ணனும்.. இந்த சங்கடத்தை நீதான் தீத்துவைக்கணும்.. மனுஷன் என்ன ஆசைப்படறார்.. என்னையும் அவர் ஃபிரெண்டு பொண்டாட்டி மாதிரி அந்த ஷர்மாகூட பழக சொல்றாரா..?’